Voor iedereen een begrip met verschillende interpretaties. De één begint er al een jaar tevoren mee, de ander is van de last-minute. Voor deze blog hanteer ik drie verschillende groepen.
Degenen die al zijn geweest, diegenen die nog mogen en zij die niet gaan, al dan niet bewust.
Met name de laatste groep krijgen nog vaak terug : “Goh, ga jij niet weg??” . Ja het gaat beter met de economie, doch soms heeft men andere redenen om niet te gaan. Hoe mooi zou het zijn om zo’n
begin van een gesprek om te buigen. Ombuigen naar wederzijdse interesse. En dan komen de andere twee groepen ook weer om de hoek. Door vragen te stellen naar redenen van de vakantie, de
belevenissen en ervaringen, de verwachtingen die men heeft, maken het ook voor de niet-vakantieganger boeiend. Hij kan als het ware mee in het verhaal en meegenieten. Het wederzijdse aspect is
dat de wel-ganger een luisterend oor vindt en met graagte zijn of haar verhaal kan vertellen.
Een ander mooi aspect is dat je niet alleen het verhaal hoort. Door je interesse te tonen, vragen te stellen ga je ook luisteren en voelen en wordt het moment van samenzijn een kans op een
ontmoeting. In die setting kan degene niet is gegaan uitleggen wat de reden is. Ook daar is ruimte voor. Zo kan een wel of niet vakantie-ervaring leiden tot een delen van gevoel,
herinneringen en verwachtingen. Een stukje rijkdom voor iedereen dat groter is en blijft doordat we tijd nemen voor elkaar.
Begin daarom een vakantiegesprek als pareltjes van de dag.
Reactie schrijven